Bekkenbodem kliniek

Ons team bestaat uit urologen, gynaecologen en abdominale chirurgen werkzaam binnen de Hagelandse Bekkenbodemkliniek. We zijn beschikbaar op de campus AZ Diest, campus RZ Tienen en MC Aarschot.

We verzamelen alle patiëntencasussen met een bekkenbodemproblematiek (meestal zakkingsproblemen en/of ongewild urine-stoelgangsverlies) uit onze praktijk en maandelijks overleggen we deze casussen op ons bekkenbodemoverleg.

Vanuit een specifiek bekkenbodemprobleem van de patiënt voeren we een aantal onderzoeken uit (bekkenbodemechografie, RX Colpocystodefaecografie, urodynamisch onderzoek). Vervolgens stippelen we een mogelijk behandelplan uit.

Zo nodig worden operaties met twee artsen samen uitgevoerd.

U zal steeds op voorhand contact gehad hebben met de chirurg die u zal behandelen zodat u ten allen tijden een antwoord kan krijgen op mogelijke vragen.

Meestal vraagt het meer dan 1 contact om deze onderzoeken te plannen, uit te voeren en te bespreken.

Wij zijn van mening dat onze multidisciplinaire aanpak bij deze vaak complexe bekkenbodemproblematiek, waar verschillende organen samen ‘ziek’ kunnen zijn, de meest aangewezen en overkoepelende is.

Ongeveer 25% van de volwassen vrouwen krijgt te maken met de gevolgen van een vaginale verzakking. Bij een verzakking kan de blaas, de baarmoeder, het rectum (het uiteinde van de dikke darm) of de dunne darm via de vagina naar buiten puilen.

Zakkingsproblemen komen voor wanneer het ondersteunende bekkenbodemapparaat (geheel van bekkenbodemspieren, bindweefsel, ligamenten ...) verzwakt is en dus geen goede ondersteuning meer kan bieden.

Onderliggende risicofactoren bij vrouwen zijn:

• Erfelijke aanleg (hoe stevig het bindweefsel is, wordt voor een stuk genetisch bepaald)
• Zwangerschappen en bevallingen (zeker moeilijke bevallingen met bvb. forceps, hoog geboortegewicht van de kinderen ...)
• Overgewicht
• Zware lichamelijke inspanningen
• Leeftijd (en menopauze)
• Roken met chronisch hoesten

Blaasverzakking

Bij een blaasverzakking zakt de blaas die op de voorwand van de vagina rust, naar buiten en duwt daarbij de vaginavoorwand als een bol doorheen de vagina. Patiënten kunnen deze bol voelen zitten en dit kan erg hinderlijk zijn. Het voelen van deze onaangename bol kan ‘s avonds erger zijn dan ‘s ochtends en meer optreden na fysieke inspanningen of bij het maken van stoelgang. Soms duwen patiënten deze bol terug om beter te kunnen plassen.

Vrouwen kunnen verder het gevoel hebben hun blaas niet meer goed te kunnen leegplassen, meer moeite te moeten doen om te wateren en dit kan aanleiding geven tot herhaaldelijke blaasontstekingen. Dit kan ook pijn bij het vrijen geven.

Deze klachten komen vaak samen voor met ongewild urineverlies. Zo is urineverlies bij hoesten en niezen (typisch stressincontinentie) ook te wijten aan onvoldoende steun t.h.v. de plasbuis (met zelfde risicofactoren als zakkingen).

Baarmoederverzakking

Bij een baarmoederverzakking zakt de baarmoeder uit zijn normale positie, dit kan als een zwelling voelen in de vagina en bij een ernstige verzakking zelfs tot buiten de vagina. Een baarmoederverzakking op zich veroorzaakt in de meeste gevallen geen duidelijke klachten of symptomen. Wel kan het effect hebben op andere organen en structuren in de bekkenbodem. Doordat de baarmoeder verder uit positie raakt verhoogt de druk op bijvoorbeeld de blaas of de darmen. Vrouwen hebben een gevoel van zwaarte, druk of pijn in het bekken.

Bij een ernstige verzakking van de baarmoeder kan daarnaast constipatie en urine-incontinentie optreden.

Darmverzakking

Bij een darmverzakking gaat het in de meeste gevallen om een endeldarmverzakking. Doordat de achterwand van de vagina verzwakt is kan de endeldarm naar buiten puilen. In enkele gevallen is er bij vrouwen sprake van de dunne darmverzakking waarbij de dunne darm indaalt tussen de schede en de dikke darm.

Een verzakking van de endeldarm gaat vaak gepaard met een moeizame stoelgang. Vrouwen hebben moeilijkheden bij het legen van de darmen of hebben juist geen controle over het legen van de darmen. Een verzakking van de dunne darm geeft meestal alleen klachten bij een staande houding, bij liggen verdwijnen de klachten.

Dit type verzakking komt voornamelijk voor bij vrouwen die een hysterectomie hebben ondergaan.

Er zijn verschillende behandelmogelijkheden voor de verschillende klachten, afhankelijk van de specifieke bekkenbodemproblematiek:

• Medicamenteuze behandelingen
• Chirurgische oplossingen
• Vaginale ring/pessarium
• Algemene tips bij constipatie
• Algemene tips bij herhaaldelijke blaasontstekingen

Het behandelplan zal steeds met u als patiënt doorlopen worden.